Saturday, May 7, 2011

Si Aling Mameng

         Daming nagre-request.  Since Mother's Day naman, ba't hindi ko raw gawan ng blog ang tungkol sa nanay ko? 
    Sa loob-loob ko, sino naman ang magiging interesado sa kuwento tungkol sa nanay ko eh iba-iba naman ang pakikipagsapalaran sa buhay ng nanay para sa kanyang anak?
    Pero na-realize ko, ba't nga ba hindi ko gawan ng tribute ang nanay ko eh unang-una, hindi naman lahat ng anak, nakakagawa ng blog tungkol sa nanay nila, di ba?
    Palasak na kung ikukuwento ko pa kung paano kaming itinaguyod na walong magkakapatid ng nanay ko.  Natural, nagpakahirap si Madir.  Halos isusubo na lang niya ay ibibigay pa niya sa kanyang umiiyak na anak.
    Mga kuwentong walang hindi kayang gawin ang ina para sa kanyang anak na lahat naman halos ng ina, ibubuwis ang buhay para sa kanilang (mga) anak.
    Kaya naisip ko, dadamputin ko na lang mula sa napakaraming alaala ng nanay ko ang ilang "prinsipyo" niyang hanggang ngayon, bitbit ko sa pakikipagsapalaran sa buhay.
    Kaya eto na. Gusto kong ipakilala sa inyo ang nanay ko, si Aling Mameng.  75 years old na ang madir.  November 27, 1986, nabiyuda at hanggang ngayon, nananatiling "single."
    Sa akin, okay lang kung makahanap siya ng bagong partner in life, kasi, gusto ko rin naman siyang maging maligaya.
    Pero lagi niyang sinasabi sa akin, "Mag-aasawa lang ako pag wala na kayong lahat."
    Juice ko naman, 'Nay, walo kaming anak mo. At kailangan talaga, matigok kami para lang makapag-asawa ka?  Okay lang kayo?
    Actually, that's one way of saying kahit sa kabilang buhay, makakatingin siya nang diretso sa tatay ko at kaya niyang sabihin ditong, "O, wala akong ipinalit sa 'yo, ha?  Sana naman, ikaw din."
    Naalala ko 'yung eksena nu'ng Grade 4 (10 years old, 1980) ako sa Pio del Pilar Elementary School sa Pureza.  Malapit kasi du'n 'yung garahehan ng taxi kung saan pumapasada ang tatay ko.
   Ala singko pa lang nang umaga, ginising na 'ko ni nanay para maligo na agad at pagkatapos, puntahan ko na raw sa garahe si tatay at isama ko na raw pauwi para siguradong uuwi nga, bukod pa sa katotohanang kailangan ng pera, pamalengke.
    Pinuntahan ko sa garahe, wala si tatay.  Du'n sa tabing tindahan nito, tinanong ko rin, ang sabi, umalis na, "Nakita ko, papunta du'n ang tatay mo kanina, eh!"
    Sinunod ko lang ang direksiyon ng kamay ni Aling Amalia.  Mabilis ang lakad ko, kasi, baka ma-late ako sa iskul.  Pang-umaga pa naman ako.  7 o'clock ang unang klase ko.
    Binaybay ko 'yung Ramon Magsaysay patungo sa amin sa Loreto para kung hindi ko talaga makita si tatay eh naisip ko na ring baka nandu'n na rin siguro ito sa bahay, nagkasalisi lang kami.
    Pero sa paglalakad ko sa Ramon Magsaysay Boulevard, napalingon ako sa kanan ko. Teka, sino 'yung nakaupo sa harap ng mesa na tila nag-iisang kostumer na lang sa  Salaginto Disco Pub?
   Parang kilala ko yata 'yung lalaking nakatalikod at tsina-charot-charot ng tatlong babaing nakapekpek shorts (with matching black boots na abot hanggang ilalim ng tuhod) sa table, ah?
    Sabi ko na nga ba, eh.  Tama ang kutob ko. Jusko, 'Day, anong oras na?  Mag-a-ala sais na nang umaga, imbes na umuwi na, nakikipagharutan pa sa mga ago-go dancer ang tatay ko!
    "'Tay! 'Tay!"
    Napalingon ang fadir, "O, baket nandito ka? Me pasok ka, ah? Sa'n ka galing?"
    "Eh, kanina pa kayo hinihintay ni nanay sa bahay, eh.  Hindi kami makakapasok ng mga kuya, wala pa kayo. Wala kaming baon!"
    "O, sige, sige. Eto, o!" kinuha ko naman ang iniabot na lukot-lukot na 100 pesos.  "Sige na, susunod na 'ko 'kamo. Dalian n'yo na at mahuhuli pa kayo sa klase!"
    Naglalakad na 'ko pauwi, iniisip ko kung isusumbong ko ba 'to kay nanay o deadma na lang para hindi na sila mag-away? Pero deadma na, isusumbong ko pa din sa nanay ko ang nakita kong pakikipaglampungan ni tatay sa mga harot.
   Bahala na kung giyera-patani 'to pag-uwi ni tatay.  Tutal, hindi ko na 'yon maabutan, dahil nasa iskul na 'ko by that time. Katwiran ko, kung hindi ko sasabihin, parang pareho na naming niloko ng tatay ko ang nanay ko.
   Eto na. Pagdating ko sa bahay, ikinuwento ko nga sa nanay ko ang nasaksihan ko. Hinding-hindi ko makakalimutan ang mga eksaktong linya ng nanay ko na sa akin niya mismo sinabi.
    "Hayaan mo na ang tatay mo.  Kahit mambabae 'yan, dito pa rin 'yan uuwi. Nasa'n na?  Pinadala ba sa 'yo ang pera?"
    Natigalgal ako du'n. Otomatik nang dinukot ko ang pera sa bulsa at iniabot sa nanay ko habang tulaley pa rin ako dahil sa katwiran ng nanay kong hindi ko alam kung tama o mali.
    "O, sige, pabaryahan mo na at kunin n'yo na ang baon n'yong magkakapatid. Dalian mo't male-late na kayo!"
     Ako pa tuloy ang nagtaka pagkatapos.  Sa loob-loob ko, gano'n lang 'yon, 'Nay?  Hindi man lang kayo nagselos o naghuramentado?
    Pero sa totoo lang, madalas naman talagang mag-away ang nanay at tatay ko, eh.  Lagi kong naririnig sa nanay ko pag nag-aaway sila 'yung panunumbat lang niya ke tatay na, "Wala akong pakialam kung mambabae ka. Problema mo 'yon, hindi ko problema 'yon. Basta 'wag mong kakalimutan ang obligasyon mo sa pamilya mo!"
     Mula noon, hindi ko na nakikita ang tatay ko na pumupunta sa Salaginto. Behaved na ang fadir.
    Sa bahay, pag nakainom ang tatay ko, maharot.  Nandiyang hinaharot ang mga kumare ng nanay ko na nangangapitbahay sa amin. 
    Madalas pagtripang harutin ni tatay sina Aling Letty o kaya si Aling Naty o kaya si Aling Azon Taba.
    Buti kamo, sanay na ang mga ito sa tatay ko pag lasing. Sa harap ng nanay ko, itatayo ni tatay sa upuan si kumareng katsismisan ng nanay ko at kahit walang music, isasayaw sila ng tatay ko, yayakapin ni fadir at maya-maya, natatawang nagsusumbong na si Aling Naty ng, "Mareng Mameng, si Mang Poldo, nanghihipo ng suso!"
    Lagi kong naririnig ang nanay ko, "Hayaan mo na, mare...para suso lang. Hindi naman nabawasan, okay lang 'yan!"
    Naaaliw ako, dahil nanghihipo talaga ang tatay ko nang pasimple, pero kahit may mga asawang tao ang mga kapitbahay namin eh alam nilang ganu'n lang kaharot ang tatay ko.  Sanay na sila sa tatay ko.
    Kahit ang mga mister nila, kabisado ang tatay kong gano'n lang talaga ito kaharot, pero pag hindi nakainom, behaved naman at seryoso kung makipag-usap.
    Pero sa mga ganu'ng pagkakataon, ang labis na kumuha ng atensiyon ko talaga eh ang nanay ko.  Ang nanay kong wala man lang kaselos-selos sa katawan.  Naaaliw pa sa panghaharot ng asawa niya!
    Kaya nga si fadir, napagod na rin sa pagpapaselos sa nanay ko, dahil hindi man lang naiparamdam ng nanay ko sa kanya na guwapo siya at mahaba ang "bird" niya.  
    Minsan, tinanong ko ang nanay ko kumba't hindi siya marunong magselos. "Ba't ako magseselos eh ako naman ang pinakasalan ng tatay mo?  Bihira na lang kaming mag-away ng tatay mo.  Kung pati pagseselos, gagawin ko pa, madadalas ang pag-aaway namin."
     Laging ipinagmamalaki ng nanay ko, "Walo kayong anak ko, kinaya ko kayong lahat.  Wala akong yaya, dahil ayokong ipagkatiwala kayo sa ibang tao.
    "Gusto kong patunayan sa tatay n'yo na hindi siya nagkamali na ako ang napangasawa niya. Mambabae na siya kung gusto niya, kunsensiya niya na 'yon. 'Wag lang ako ang manlalake, dahil isang lalake lang ang minahal ko!"
    Me ganyang mga linya ang nanay ko na paulit-ulit everytime mag-e-emote siya sa mga anak niya, dahil hindi pa dumarating si tatay at wala pa siyang pamalengke para sa tanghalian namin.
    Oo naman, nalilipasan din kami ng gutom nu'ng araw.  Kaya usong-uso sa nanay ko ang mangutang sa tindahan at kahit sa palengke, umuutang 'yan, lalo na pag maliit lang ang kinita ng tatay ko o kaya ay naholdap siya habang pumapasada.
    Kaya nu'ng aalis na kami sa Loreto, Sampaloc nu'ng April 1993 (dahil may nabili akong bahay sa San Pedro, Laguna, movie reporter pa lang ako noon), nanghingi sa akin ng pera ang nanay ko. Mga dalawang libo. Basta sabi lang niya, pupunta siya ng palengke.
    Kaya nu'ng dumating sa bahay, sabi ko, "Ba't 'yan lang ang napamili n'yo? 'Kala ko, marami kayong bibilhin?"
    "Hindi. Pinuntahan ko 'yung mga inuutangan ko sa palengke, inisa-isa ko.  Nagbayad ako ng utang sa kanila at nagpaalam na rin sa kanila, nag-iyakan pa nga sila, eh!"
    Noon pa, laging kabilin-bilinan ng nanay ko, "Kung marunong kang umutang, marunong ka rin dapat magbayad. Pag marunong kang magbayad, hindi ka mahihiyang umutang uli. Kung wala ka pang ibabayad, imbes na mangutang uli, puntahan mo sila at humingi ka ng dispensa at humingi ka na rin ng palugit."
    Alam ko, para sa iba, weird ang prinsipyo ng nanay ko sa buhay niya, lalo na sa trato niya sa asawa niya.  Pero nanay ko naman 'yan, eh.  Hindi mo naman nanay, kaya 'wag ka nang maapektuhan, okay?
     But seriously, ilan lang ito sa katangian ng nanay ko na ike-claim kong minana ko sa kanya.   Na walang ipinagkaiba ang pagbabayad ng utang sa pagharap sa anumang responsibilidad sa buhay.
     Pag inutang mo, bayaran mo.  Pag ginawa mo, panindigan mo.  Kung hindi mo kayang panindigan,'wag mong gawin.
     Na ang pagseselos ay isang pag-amin ng iyong pagkukulang, ng iyong inggit sa kapwa, ng kakapusan ng kumpiyansa sa sarili at higit sa lahat, ang pagseselos ay maliwanag na problema sa relasyon o pagsasama.
     Anyway, alam nating lahat na karamihan sa ugali natin, namana natin sa mga magulang natin, lalo na sa nanay natin.
     Kahit naman ako, namana ko 'yung mukha ng nanay ko, dahil magkamukha raw kami, eh.  Namana ko 'yung ilang ugali niya.
    At dahil ipinagpapasalamat ko na si Aling Mameng ang naging nanay ko eh gusto ko na ring kunin ang pagkakataong ito na pasalamatan ang dakilang ina ng apat kong anak.
    Hindi para isingit lang siya sa kuwento ng nanay ko.  She deserves another entry, 'ika nga.
    Alam ko, nahihiya tayong magsabi ng, "I love you!" sa ating mga ina.  Nababaduyan tayong magbigay ng bulaklak sa kanila.
    Ano ka ba?Tanggalin mo na ang hiya.  Nanay mo naman 'yan, eh.
    'Wag kang makornihan du'n. Oo, alam kong mas kaya mong sabihin 'yon sa text o sa facebook o sa twitter.  Pero wala nang hihigit pa kung personal mong iparirinig sa kanya. Kung puwede, araw-araw habang makakasagot pa siya ng, "I love you, too, anak!" 
    Hindi niya puwedeng idikta sa 'yo 'yon, dahil gusto niyang maramdaman ang sinseridad mo, personal man o sa telepono. 
    Narinig niya na nu'ng araw 'yon kung kani-kanino, pero alam mong mas kikiligin si mommy kung sa 'yo niya mismo maririnig 'yon.
    Wala nang kasing-sweet ang "I love you, 'nay!" na maririnig niya mula sa anak ang mga katagang kinababaduyan mo.
    Sabihin mo sa harap niya habang humihinga pa siya, habang nakadilat pa ang kanyang mga mata, habang alam mong makikita mo ang pagngiti niya pag narinig niya ang mga katagang 'yon mula sa iyo.
    Pag nahiya ka, ano? Saka mo kakapalan ang mukha mong sabihing "I love you, 'nay, mommy, mama" pag hindi na siya humihinga? Nakahiga na't akapikit na ang mga mata niya at hindi ka na niya naririnig at nararamdaman kahit kelan?
    Gusto mo bang magsabi ka ng, "I love you, nay! Salamat sa lahat, 'Nay!" nang nakangiti sincerely o lumuluha, dahil nagi-guilty?
     Alam mo kung paano pangitiin at pakiligin ang nanay o ang mama o ang mommy mo. Gawin mo na ngayon, 'wag mo nang ipagpabukas.      
    Gagah ka, 'wag ka nang mahiyang mag-i love you sa nanay mo.  Mas nakakahiya ka kung nagagawa mo 'to sa girlfriend o boyfriend mo, pero hindi sa nanay mo.
    Oo, sila ang nagpapasaya ng puso mo, pero hindi sila ang nagbigay ng buhay mo. 
       

29 comments:

  1. ouch! sapul ako dun sa last part... 5 years nang wala ang nanay ko... nung buhay pa siya di ako showy...di ko siya sinasabihan ng i love you ng diretso.. lagi ko lang dinadaan sa card.. :-)
    tama...hanggat humihinga pa ang mga nanay nio..dapat iparamdam nio na ang pagmamahal...at sanaying laging nagsasabe ng pagmamahal... nakakpanghinayang kung wala na siya saka nio pa lang masasabe ang katagang i love you nay...

    ReplyDelete
  2. ang ganda naman nito ogie..i'll call my mom right now...

    ReplyDelete
  3. Ogie, naaliw ako sa nanay mo at naiskandalo ang aking mundo sa tatay mo'ng hippo hahaha!!! joke lang po

    ReplyDelete
  4. mama ogz, buti ka pa nakasulat ka ng ganitong kagandang blog tungkol sa nanay mo, you are really blessed, maski mahirap ang buhay napakaganda naman ng relasyon mo sa nanay mo :) happy mother's day aleng mameng!!!

    ReplyDelete
  5. May pagkakapareho ang nanay natin sa mga prinsipyo, yun lang lumaki akong walang pudra. Dumating din ako sa punto na hindi ko akalain na malulubog din ako sa utang kase sobrang bait ng tatay ng mga anak ko, at mas pinili nyang ipang bayad ng annulment ang pera kesa bigyan kami ng suporta para mapakain at mapag aral ko ang dalawa lang naman nyang anak diba? Pero sabi nga nila, better late than absent eh, nagpapasalamat ako at may POEA kase kung hindi, hindi sya mapipilitang magbigay -ng abuloy. No, walang namatay sa amin sa gutom, so far pa naman. Alam mo, mas masasabi ko pang mas lalaki ka pa sa tatay ng mga anak ko. Yun na!

    Madalang talaga ang mga anak na nagpapasalamat sa mga magulang nila, lalo na sa inay. Kaya nga naiyak ako sa linya ni Vilma Santos dati sa isang movie nya eh. Diba? Ang mga nanay halos lumuha na ng dugo at iluwa na mga bituka nila para lang maitaguyod ang mga anak eh may mga lalaki pang malaki ang mga loob na magmalaki. Eh, parang hindi rin naman din sila lumabas sa babae?

    ReplyDelete
  6. sa kabila ng lahat ang mga nanay natin ngsisilbing sandalan natin..TAMA nga anu naman ang ikahihiya natin kapag nag sabi tayo ng "I LOVE YOU" e sa una s lahat siya nagpahalaga at nagbigay ng buhay satin lahat....tulad ni ALING MAMENG isang busilak ang puso n maiituring ang ginwa nya s kanyang mga anak...cgro gawin n lang natin ay maging proud tayo s ating ilaw ng tahanan...o ang nagbigay ng buhay natin..... ang ating INA

    ReplyDelete
  7. aaawww! swak na swak sa akin yung bandang huli..never kong nsabihan na i love you ang aking ina. siguro maiiyak ako pag nasabihan ko cia noon. happy mothers day to your wife and to your nanay mama ogie! mabuhay ang mga dakilang ina sa buong mundo!!!

    ReplyDelete
  8. happy mother's day aling mameng sa ina ng iyong apat na anak....

    ang ganda ganda naman ng story ng nanay mo, lalo na pano niya harapin ang iyong amang mahilig makipaglandi,hehehe....(kidding)very nice blogs... ang galing ni aling mameng..:)

    ReplyDelete
  9. Everytime nakakarinig ako how happy and proud children are with their moms...i feel sad. Not because they have the best moms and they're so happy about it... but because I feel more pain knowing that it is what I am not lucky to have. I have a mom who technically gave birth to me, raised me up (to the point that I was just 6 months old when she left for Germany to work as a nurse)5 kasi kaming magkakapatid and our dad is just a typical office man. Maaga kaming naulila sa ama (I was just 10) I am more close to him actually. Kaya ganun ako sobrang nalungkot when he passed away. Anyway, hindi ko na papahabain pa ito para daigin ang blog ni mama Ogs. Basta malungkot ako not to have the kind of mother as most of you have described. Your blog is another masterpiece mama Ogs. God Bless!

    ReplyDelete
  10. Inspiring blog! Pero parang gs2 ko pang mkilala nanay mu sa mga susunod n blog mu. :)

    ReplyDelete
  11. ang alam ko lang eh medyo pina iyak mo ako 'thanks ha' and I hope minsan ma hug ko si Aling Mameng for being such a great mother ♥♥♥

    ReplyDelete
  12. Agree ako sa kanila lang lahat sa taas, napakaganda ng post nato.. Base sa kwento mo hindi nakapagtataka na naging ganyan ka Ogie.

    You just inspired me to be a better mom to my son and a better wife to my husband.

    And regarding yung prinsipyo ng nanay mo sa pambabae ng tatay mo, may point din siya pero parang kung ako siguro, hindi ko yata kakayanin kung may iba yung asawa ko.

    Hanggang dito na lang ang comment ko kasi para na rin isang post ang haba nito.

    Can't wait to read the post about your wife..

    ReplyDelete
  13. Ganda n nmn ng kuwento mo, may bago n nmn ako natutunan para maging mabuting asawa at makapag-angat sa aking pgkatao... i always love your stories...galing mo tlga, plagi ako naiinspire sau...

    ReplyDelete
  14. gustong gusto ko tong linyang to " Gagah ka, 'wag ka nang mahiyang mag-i love you sa nanay mo. Mas nakakahiya ka kung nagagawa mo 'to sa girlfriend o boyfriend mo, pero hindi sa nanay mo.
    Oo, sila ang nagpapasaya ng puso mo, pero hindi sila ang nagbigay ng buhay mo. "
    PAK NA PAK!!!! nilagay ko sya sa wall ko!

    ReplyDelete
  15. You are BEAUTIFUL in your way mama Ogz! I was giggling & so touched same time! Each time someone ask 'What will u do if you caught your husband having an affair?" I will always say what your mom had said 'Problema nya yon!(not mine!)' But i don't think I would be as forgiving as your mom. For that, I salute her!...and further 2 thumbs up to 'Aling Mameng' for raising a son like you! Thank you for making #followship SMILE everyday.
    WeLoveYou :)
    Looking forward for your next blog! *GROUP HUG*

    ReplyDelete
  16. mama ogs, naalala ko ang mama ko dito sa kuwento mo. beautiful story. sana makita namin minsan si aling mameng. nakakatuwa ang kuwento mo tungkol sa kanya. sa palagay ko ay mahal na mahal niya kayong magkakapatid, na hindi na niya inisip pa kung mambabae man si tatay mo.

    i know that you are a loving father to your kids, too.

    cant wait for the story about the mother of your kids. =)

    PS: nakakaloka naman ang mga kumareng kapitbahay, mukhang naeenjoy din ang panghihipo ni mang poldo. kinasanayan nalang. at palagi silang nasa inyo kapag lasing si tatay. hahaha! kalerky. =)

    God Bless! #followship loves you.

    ca_ptjack

    ReplyDelete
  17. ang sarap magbasa ng ganitong blog lalo na at tribute sa minamahal mong ina...
    nakarelate ako sa kwento mo huh! umiikot nga tlaga ang buhay ng tao.. good work ogie!

    ReplyDelete
  18. na-inspire ako... naalala ko nanay ko na single na din... lalo na ang hirap anlayo ko sa knya. very good blog entry... :))

    ReplyDelete
  19. ayos sa title. akala ko kung sino si aling mameng. hehe. sweet naman.@_@

    ReplyDelete
  20. i love ur blogs..i keep on reading them whenever i go online..i almost finish reading all of it..it inspires a lot of heart..keep it coming..i'll look forward to ur new blogs!=>

    ReplyDelete
  21. Ang ganda naman nito....

    Oo tama hindi ko rin masabihan si mama ng i love you ... hindi naman dahil sababaduyan ako... kaya lang nahihiiya ako kay mama na sabihin yun hehe.

    Pero sana masabi ko yung habang buhay pa sya.

    Nakakatuwa nga ang mga nanay ang lalakas nila

    ReplyDelete
  22. Gusto ko tuloy mag blog tungkol sa mommy ko. 'kaso tapos na mother's day! Next time nalang Hehehe. Pero super ganda nung blog post. :)

    ReplyDelete
  23. glad that Aling Mameng is such a good mom.
    I always wish that I could be closer to my Mom,but evrytime
    I try...she always gives me a reasons not to.
    LOL may pagka-PASAWAY kase kung ano yung ayaw ko yun yung gingawa nya, pag sa iba naman behave sya.
    hmp! IDK why bakit ganun sya :) sabi nila pag naging MOther
    ka na then you will love ur mom more... I guess not true!
    lalo pa yata ako nainis kase ang dami big diffreneces on how we take care of kids. I don't know how I grew up with her? but anyways.... talaga lang siguro WALANG DALAWANG TAONG PAREHO :) at dapat lang na ako MAGING MOTHER NYA & HER TO BE MY MOM :)

    HAPPY MOTHER'S DAY TO ALL!

    ReplyDelete
  24. Nais mo bang bumili ng Bato o nais mong ibenta ang iyong
    bato? Naghahanap ka ba ng isang pagkakataon upang ibenta ang iyong bato para sa pera
    dahil sa pagkasira ng pananalapi at hindi mo alam kung ano
    gawin, pagkatapos ay makipag-ugnay sa amin ngayon at bibigyan ka namin ng mabuti
    halaga ng pera $ 500,000 dolyar para sa iyong Kidney. Ang pangalan ko ay Doctor MACPHERSON
    isa akong Nefologist sa MACPHERSON CLINIC. Ang aming klinika ay
    dalubhasa sa Kidney Surgery at nakikipag-ugnayan din kami
    pagbili at paglipat ng mga bato na may buhay na isang
    kaukulang donor. Kami ay matatagpuan sa Indian, Turkey, USA, Malaysia, india
    Kung interesado kang magbenta o bumili ng kidney mangyaring huwag
    mag-atubiling makipag-ugnay sa amin sa whatsapp +33751283487 at sa pamamagitan ng email.
    Email: doctormacphersonclinic@gmail.com

    Pinakamahusay na Regards
    DR MACPHERSON.

    ReplyDelete
  25. Ito ay isang pangkalahatang pahayag sa publiko mula sa Mayo Clinic at interesado kaming bumili ng mga bato, kung interesado kang magbenta ng isang bato, mabait makipag-ugnay sa amin nang direkta sa aming email sa ibaba sa
    mayocareclinic@gmail.com
    Tandaan: Ito ay isang ligtas na transaksyon at garantisado ang iyong kaligtasan.
    Mabait na magpadala sa amin ng isang email message para sa karagdagang impormasyon.

    ReplyDelete